کد مطلب:27914 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:128
418. كفایة الأثر - به نقل از عمّار -:چون لحظه وفات پیامبر خدا در رسید، علی علیه السلام را فرا خواند و مدّتی دراز با او خلوت كرد. سپس گفت:«ای علی! تو وصی و وارث منی. خداوند، علم و فهم مرا به تو عطا كرده است».[2]. 419. امام علی علیه السلام:به خدا سوگند، من برادر، ولی، پسر عمو و وارث علم او [ صلی الله علیه وآله] هستم. پس كیست از من به او سزاوارتر؟![3]. 420. امام علی علیه السلام:از من، اسرار پنهان را بپرسید كه وارث علوم پیامبران و فرستادگانم.[4]. 421. فضائل الصحابة - به نقل از زید بن ابی اَوْفی -:بر پیامبر خدا در مسجدش وارد شدم. داستان برادر شدنِ پیامبر خدا [ با علی علیه السلام] در میان اصحاب، چنین بازگو شد: علی علیه السلام به پیامبرصلی الله علیه وآله گفت:جان از پیكرم به در رفت و پشتم شكست، چون دیدم كه میان همه اصحابت، برادری برقرار كردی و درباره من، چنین نكردی. پس اگر از سر ناخشنودی از من است، از تو درخواست گذشت و بزرگواری دارم. پیامبرصلی الله علیه وآله گفت:«سوگند به آن كه مرا به حق برانگیخت، تو را جز برای خود، نگاه نداشته ام؛ چرا كه تو برای من، به منزله هارون برای موسی علیه السلام هستی، جز آن كه پس از من پیامبری نیست. تو برادر و وارث منی». علی علیه السلام گفت:ای پیامبر خدا! چه چیز از تو ارث می برم؟ گفت:«آنچه پیامبران پیشین به ارث نهاده اند». گفت:پیامبرانِ پیش از تو، چه چیز به ارث نهاده اند؟ گفت:«كتاب خدا و سنّت پیامبرشان را. و تو در كاخی در بهشت، با من و دخترم فاطمه خواهی بود و تو برادر و رفیق منی». سپس پیامبر خدا تلاوت كرد:«إِخْوَ نًا عَلَی سُرُرٍ مُّتَقَبِلِینَ؛[5] برادرانه بر تخت ها روبه روی هم بنشینند». دوستان خدایی به یكدیگر می نگرند.[6]. 422. امام باقرعلیه السلام:علی علیه السلام علم پیامبر خدا را به ارث بُرد و فاطمه، ما تَرَك او را.[7]. 423. امام صادق علیه السلام:علی علیه السلام علم پیامبر خدا را به ارث برد و فاطمه، میراث [ مالی] را به دست آورد.[8]. ر. ك:ج 1، ص 125 (یاری پیامبر در تبلیغ). ج 10، ص 19 (آموزش علی در مكتب پیامبر). ج 10، ص 33 (جایگاه علمی علی).
417. پیامبر خداصلی الله علیه وآله:قرآن، پیشوایی هدایتگر است و برای آن، رهبری است كه به سوی آن می خوانَد و با حكمت و پند نیكو، بدان دعوت می كند. او علی بن ابی طالب است و پس از من، او فرمانروا (ولیّ امر) و وارث علم و حكمت من و نهان و آشكار من و نیز وارث هر چیزی است كه پیامبران پیشین به ارث نهاده اند - و من به ارث برنده و به ارث نهنده ام -. پس به شك نیفتید و تردید مكنید.[1].